Að vera ekki sama

Líf okkar er jörðin og hún er í okkar höndum.

Ég hef áður lýst áhyggjum mínum af afskiptasemi okkar mannanna af náttúrunni. Mér finnst það bara svo augljóst að allt sem við gerum til að móta hana að okkar mannfólksins þörfum, kemur í bakið á okkur, börnum okkar eða barnabörnum. Og hvað er verst? jú, að skipta okkur af jafnvægi lífríkis jarðarinnar. Já, við erum að gera það, reyna að stjórna því í okkar þágu. Hvernig?  Nokkur dæmi: 

1. Við veiðum loðnuna upp til agna, fæðu þorsksins sem hann að miklu leyti lifir á og kvörtum á sama tíma um fiskleysi.
2. Við drepum hvali af því þeir éta þorsk sem ekki er nógu mikið af fyrir okkur mennina til að lifa á og græða, í nafni „stjórnunar jafnvægis í hafinu“?
3. Við erum með nefnd; Hringormanefnd, sem greiðir fyrir hvern myrtan sel því hann er víst helsti hýsill hringorma, og spillir þannig þorskinum okkar. Auðvitað vill enginn sjá orma í matnum sínum, en hann er að vísu bara prótín og alls ekki eitraður.

 Við mannfólkið virðum líf og tilverurétt annarra dýra, fugla, plantna og skordýra afar lítils. Ef við á einhvern hátt teljum okkur verða fyrir óþægindum af þeirra hálfu, eru fyrstu viðbrögð;  kill it.